JULIACUM

JULIACUM

Tac. Amm. Marcell. Gulik et Giulik incolis, Iuliers Gallis, urbs munita Germ. inf. Iuliae Duc. caput, inter Coloniam Agrippinam 6. et Traiectum ad Mosam ad Occ. 8. leuc. ab Aquisgrano in Caeciam 4. Sita est ad Ruram fluv. Iuliacensis Ducatûs caput, cum arce fortissima. Pluries capta et recepta fuit, et tandem ab Hispanis reddita Duci Neoburgensi, virtute pacis Pyrenaeorum A. C. 1660. Famm. Iuliacensis origo hinc vulgo arcessitur. Circa A. C. 700. Theodoricus, ultimus Comes castri Clivii et adiacentis regionis, duxit Bearticem, Comitis Teisterbandae filiam et heredem: quae Defuncto marito Iunxit sibi Aelium Gracilem, Car. Martelli fidum socium, inque eius fam. transtulit iura et titulos Comitis

Cliviae, ac Teisterbandae. Hoc par coniugum stirps est Ducum Cliviae, Montium, et Iuliaci, Comitum Marcae. Quorum ultimo Ioh. Vilhelmo, Exstincto A. C. 1609. Marthias Imp. mandando ut Mulhemium destrueretur, litem inter Wolfgangum Neoburgicum et Brandeburgicum Septem virum accendit, A. C. 1612. qui, bello inde exorro, tandem ditionem divisêrunt, Saxoniae Ducibus ius in Principatum sibi competens hodieque sibi reservantibus. Instrum. Pacis Artic. 4. §. Causa Iuliacensis: haec controversia amicabili transactioni, aut iudici ordinario relinquitur decidenda. Interim Elector Brandburgicus et Comes Palatinus Neoburgensis, Ducarvum possessores, ante paucos Annos inter se riansegêrunr, sancteque in vicem promisêrunt, mutuâ ope, contra quoscumque ius sunm strenue rueri. Vide de tota hac Iuliacensi causa Burgoldensem part. 1. ad Instrum. Pac. Discurs. 32. in totum: Item Franmcisci Irenici notas ad Burgold. Limnaeum insuper de Iure publico, etc. Ceterum Fam. huius illustrissimae, quae potiori iure Clivia nuncupanda foret, originem referunt Antiquiatatis scrutatores, ad fabulosum quendam Eliam Gralium, qui Cliviam heredem duxerit. An aurem, qui post ipsum recensentur gradus omnes, idoneis argumentis probari possint. Auctreos prospiciant. Tempore Car. Mag. ex posteris vixisse dicitur Balduinus Com. Cliviae et Teisterbanti, pater Eberhardi Com Cliviae, cuius posteri Comites Cliviae, dem um A. C. 1368. defecêre et Roberti. Hic Lud. Teisterbantensium reliquorum satorem, Robertum Heusdanorum Dynastarum, qui per plura Saecula superfuêre auctorem atque Theodoricum genuit. Quorum hic Com. ab Altena dictus est, sed eius nepos Adolphus Marcae titulum aslumpsit: in cuius descendentibus divisio facta est, cum fratres Engelbertus Bergensem vel Montanum Comitatum, Eberhardusque Marcanum in divisione A. C. 1147. naciscerentu. Prioris posteritas autem Exstincta, et hereditas ad Iuliacenses non multo post delata est: At Ebethardi trinepotes Adolphus ac Eberhardus, iterum novos ramos cepêre. Et quidem prior, a coniuge Margaretha sive Maria Clivia ius successionis Cliviae Domui intulit: unde et fil. Comitatum Cliviae ab Imp. nepos Ducalem titulum, pro eo adsecutus est. Accessit deinceps alio mattimonio Iuliacensi et Montanus Principatus. Sed ramus praecipuus et directus defecit, in Ioh. Vilhelmo Mortuo A. C. 1609. cuius Progeniotores sic habent Adolphus Dux Cliviae, qui Obiit A. C. 1443. ex Maria filia Ioh. Rurgundiae Ducis, genuit Ioh. I Ducem Cliviae; qui Defunctus A. C. 1481. ex Elisabetha Com. Nivernensi, fil. reliquit Ioh. II. Duc. Cliviae, Exstinctum A. C. 1521. Hoc et Mechthilde Hassiacâ (filiâ Henr. Landgr. Hassiae) genitus Ioh. III. Dux Cliviae, Decessit A. C. 1539. Pater, ex Maria Iuliacensi (filia Gulielmi Duc. Iuliaci et Montium s. Bergensis, Defuncti A. C. 1511) Vilhelmi Duc. Iuliaci, Clivae et Montium, Mortuus A. C. 1592. Huic ex Maria Austriaca (filia

Ferdinandi I. Imp.) geniti sunt Maria Eleonora (quae nat. A. C.. 1550. uxor fuit Alberti Frid. March. Brandeburgici, Ducis Prussiae, Denat. A. C. 1608.) Anna (nat. A. C. 1552. uxor. Phil. Lud. Com. Palatini Rheni Denat. A. C. 1632) Magdalena (nat. A. C. 1553 uxor Ioh. Com. Palatini Rheni Denat. A. C. 1635.) Car. Frid. (nat. A. C. 1555. Denat. A. C. 1575.) Sibylla (nat. A. C. 1557. Car. Austriaco March. Burgoviae nupta) Elisabetha (nat. A. C. 1556. Denat. A. C. 1563.) et Ioh. Vilhelmus, ultimus suae fam. masculus, qui nat. A. C 1562. e duplici matrimonio, Mariae Salomes filiae Philiberti March. Badensis et Antoniae filiae Car. Duc. Lotharingiae, nullam reliquit prolem, Exstinctus A. c. 1609. Vide Phil. Iac. Spener. Theatr. Nobil. Europ. Part. II. p. 82. Ex minoribus autem filiis Adolphipraefati, Eberhardi trinepotis, ortae sunt lineae Ravenstenia et Nivernensis, sed utraque iam quoque Extin cta. Quae autem ab Engelberto Marcano, Adolphi fratre, derivatae sint lineae, infra leges, ubi de Marcanis. Quia vero Iuliacenses ac Bergenses (quae ditio ex Marcanae alicuius lineae hereditate illis obtigerat) Comites communem habuêre patrem Gerhardum II. qui Decessit A. C. 1247. Gerardi huius maior natu fil. Vilhelmus I. Iuliacum retinuerat, frater Adolphus Montanum s. Bergensem Comitatum quorum illius pronepos Vilhelmus IV. Marchionis intio Lud. Bavaro, dein Ducis a Car. IV. Imp. axioma nactus est. Eius filii, Vilhelmus V. et Reinoldus, praeter patrium Ducatum, etiam Gelricum obtinuêre, successione avunculi; sed cum prole carerent, hic deinceps delapsus est ad Egmondanos, qui non aeque Iuliacensi potuêrunt potiri, utpote ad agnatos translato. Nam Adolphus Bergensis Com. pariter gentem propagaverat: in cuius posteris Vilhelmus, Ruperti Imp. affinis. Bergensis Dux creari meruit. Filiorum alter Adolphus Ducatum Iuliacensem, post Reinoldum Agnatum, nactus est filium Rupertum habuit, cui ob Geldriam cum Egmondanis contentio alter Vilhelmus, prius Ep. Paderbornensis, stemma produxit eius neptis Maria fuit, haeres utrinsque Ducatûs, quos marito Ioh. Clivio attulit. Eius progenitores isti fuêre: Gerhardus (al. Vilhelmus) Com. Bergensis, Defunctus A. C. 1361. ex N. N. filia Gerhardi Com. Iuliacensis, reliquit Vilhelmum IV. Ducem Bergensem primum, uti diximus: quo et Annâ Palatinâ (filiâ Ruperti Electoris Palat.) genitus Vilhelmus V. Dux Iuliac. et Bergensis primus, Ep Paderbornensis, ex Anna Tecklenburgica (filia Nicolai Com. pater fuit Gerhardi Ducis Iul. et Berg. qui ex Sophia Saxonica (Bernardo Duce Saxoniâ-Lawenburgico genitâ) suscepit Vilhelmum VI. qui, Exstinctus A. C. 1511. ex Sibylla Brandeburgica (filia Alberti Electoris) genuit Mariam praefaram, quae nata A. C. 1493. Ioh. praedicto attulit Ducatus patrios, Obiitque —— ultima suae gentis. Vide eund. Phil. Iac Spener. Part. III. p. 41. et utrobique in Ind. nec non Tob. Pfanner. de praecip. Germ. Princip. Gentib. c. 2. p. 72. et c. 4. p. 156.